بررسی اختلالات بلند مدت عضو باقیمانده و میزان رضایت از پروتز در جانبازان بالای زانو استان گیلان

مقدمه: در پی از دست دادن اندام، ارائه برنامه های توانبخشی، پروتز، وسایل کمکی و آموزش برای بازگرداندن عملکرد به فرد دچار قطع عضو بسیار حائز اهمیت است. دردهای مزمن و همیشگی ناشی از قطع عضو می تواند سبب محدودیت های روحی و جسمی فرد شود. با وجود میزان شیوع بالای دردهای مختلف در افرادی با قطع عضو، اطلاعات جامعی از میزان شیوع آن ها در دست نیست. شیوع بالای درد ممتد در افرادی با قطع عضو نیاز به برنامه های توانبخشی و درمانی برای بهبود درد دارد.   هدف: بررسی اختلالات بلند مدت قطع عضو و میزان رضایت جانبازان با قطع عضو بالای زانوی یک طرفه از پروتز کنونیشان در استان گیلان   مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی بوده و بر روی 38 نفر از جانبازان با قطع یک طرفه اندام تحتانی از بالای زانو استان گیلان دعوت شده به اردوی تفریحی-درمانی انجام گرفت. روش جمع آوری داده ها با استفاده از نسخه فارسی پرسشنامه prosthesis evaluation questionnaire بوده که روایی و پایایی آن در زبان انگلیسی مورد تایید است. همچنین میزان رضایت از پروتز فعلی افراد با گزینه های خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم و خیلی کم سنجیده شد.   یافته ها: 78.95% افراد از حس خیالی، 60.53% از درد خیالی، 44.74% درد در اندام باقیمانده، 76.32% درد در اندام مقابل و 60.53% کمردرد داشتند. 15.38% از افراد از سوکت پروتز خود رضایت خیلی زیاد داشتند.   نتیجه گیری: طبق مطالعه حاضر بیشترین شیوع درد در قطع اندام تحتانی به ترتیب مربوط به حس خیالی، درد در اندام سمت مقابل، درد اندام خیالی و کمردرد ، و درد اندام باقیمانده می شود. در این مطالعه بیش از نیمی از افراد از پروتز خود رضایت متوسط به بالا را گزارش کردند.